ارائه مدلی جهت سنجش انگیزش درونی موثر در تمایل کارکنان به تسهیم دانش صریح و ضمنی مطالعه موردی شهرداری تهران

یکی از مهمترین فرایندها در ساختارهای مختلف مدیریت دانش، تسهیم دانش می باشد. انگیزش افراد نیز برای تسهیم دانش خود در سازمان ها و بهبود تسهیم دانش بین افراد به منظور ایجاد مزیت رقابتی از مهمترین اولویت های دست اندرکاران مدیریت دانش می باشد. با اهمیت فزاینده تسهیم دانش برای رقابتی بودن سازمان ها، مدلی جهت سنجش تاثیر عوامل انگیزشی بر آن معرفی شد. هدف اصلی این تحقیق، شناسایی، تعیین و سنجش عوامل موثر انگیزشی درونی تسهیم دانش در شهرداری تهران می باشد. بنابراین با هدف بررسی عوامل موثر بر تمای کارکنان به تسهیم دانش در راستای پیش بینی رفتارتسهیم دانش کارکنان شهرداری تهران پرداخته شده و از معتبرترین مدیهای پیش بینی رفتار به نام مدل رفتار برنامه ریزی شده به عنوان چارچوب نظری استفاده گردیده است. همچنین تامیر عوام انگیزشی درونی بر نگرش نسبت به تسهیم دانش وتمای به تسهیم دانش صریح و ضمنی مورد بررسی قرار گرفت. روش مورد استفاده در این تحقیق از لحاظ روش توصیفی - پیمایشی و از یحا هدف کاربردی می باشد. سامعه آماری تحقیق، کارکنان شاغ در واحدهای ستادی شهرداری تهران که مدرک تحصیلی بالای دیپلم دارند می باشد که تعداد آنها در زمان انجام تحقیق حاضر 3322 نفر می باشد. روش نمونه گیری خوشه ای بوده و حجم نمونه بر اساس سامعه و با استفاده از فرمول تعیین حجم کوکران 233 نفر تعیین گردیده که تعداد 23نفر پاسخگو نبودند. برای تعیین پایایی پرسش نامه ها ضریب آیفای کرونباخ برابر 0/824 محاسبه گردید که حاکی از پایایی در سطح عالی می باشد

Keywords:

انگیزش درونی , نگرش نسبت به تسهیم دانش , تمای به تسهیم دانش صریح و ضمنی