علی کرمی - ابواب جمعی اداره کل آموزش و پرورش استان فارس،کارشناس ارشد گروه علوم تربیتی، واحد آموزش و پرورش مهر ،ایران
میثم عباسی - ابواب جمعی اداره کل آموزش و پرورش استان فارس، کارشناس ارشد گروه علوم تربیتی واحد آموزش و پرورش مهر
سهراب رضایی - ابواب جمعی اداره کل آموزش و پرورش استان فارس، کارشناس گروه علوم تربیتی واحد آموزش و پرورش مهر

هدف از نگارش مقاله حاضر بیان ویژگیهای سازمان یادگیرنده است. ضرورت تبدیل شدن دانشگاه ها به سازمان های یادگیرنده از آن جا ناشی می شود که با افزایش پیچیدگی و سرعت تغییرات محیطی، در واقع نداشتن اطمینان به محیط پیرامون، فزونی یافته است. در نتیجه، سازمان ها نیاز بیشتری به دانش و آگاهی گسترده از عوامل محیطی دارند تا بتوانند، خود را با تغییر و تحولات محیطی تطبیق دهند. از همین رو، دانشگاه ها و مؤسسات آموزشی باید به رویکردهای سازمان های یادگیرنده متمایل شوند. از آن جا که نقش آموزش عالی در توسعه و پیشرفت جامعه بسیار اهمیت دارد، لذا باید به طورجدی تری به بالا بردن آگاهی مدیران و سایر عناصر مربوط نسبت به تغییرات و تحولات در عرصه های گوناگون توجه کرد.این مهم دست یافتنی نیست، مگر از نریق آموزش و یادگیری که خود با ظهور پدیده ای به نام سازمان های یادگیرنده تسهیل خواهدشد. مه ترین موضوع جامعه ی امروز در همه ی اعشار، مسئله ی اثربخشی برنامه های آموزش عالی و متناسب نبودن محتوای این برنامه ها با تغییرات در دنیای بیرونی و بازار کار و انلاعات از تغییرات و تحولات علمی است که باعث محروم شدن از تجربه های جهانی، بی انگیزگی و نارضایتی دانشجویان برای یادگیری می شود . این مقاله که ابزار جمع آوری اطلاعات آن به روش کتابخانه ای است به روش توصیفی - تحلیلی به بررسی سازمان یادگیرنده می پردازد و سعی شده است ابتدا مفهوم سازمان یادگیرنده ارائه شده و سپس تجزیه و تحلیل می شود و در پایان پیشنهاد هایی ارائه می گردد

سازمان یادگیرند، آموزش ، یادگیری، دانشگاه، تحولات