اعظم پریسوز - دانشجوی دکتری مشاوره خانواده دانشگاه هرمزگان
اقبال زارعی - عضوهیئت علمی دانشگاه هرمزگان

پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی مشاوره گروهی با رویکرد طرح واره درمانی برافزایش تمایز یافتگی و رضایت زناشویی زوجین درشهرستان گناباد انجام گردید پژوهش حاضر ازنوع پژوهش نیمه ازمایشی ازنوع پیش ازمون پس ازمون با گروه کنترل می باشد دراین طرح گروه ازمایشی که مداخله طرح واره درمانی را دریافت می کند با گروه کنترلی که هیچ مداخله ای را دریافت نکرده و درفهرست انتظار قراردارند مورد مقایسه قرارمیگیرد جامعه اماری این پژوهش زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهرستان گناباد درسال 93-94 بود نمونه شامل 32زوج بودند که بصورت تصادفی انتخاب و دردوگروه کنترل و ازمایش قرارگرفتند زوجین گروه ازمایش 2 ماه 8جلسه 2 ساعته تحت اموزش به شیوه طرحواره درمانی قرارگرفتند جهت بررسی اثربخشی گروه درمانی طرح واره درمانی برخود متمایزسازی و رضایت زناشویی ازتحلیل کووواریانس استفاده گردید میانگین نمره رضایت زناشویی گروه شاهد کمتر ازگروه ازمایش است و این افزایش میانگین نمرات درپس ازمون گروه ازمایش بیانگر اثراموزش طرح واره درمانی برافزایش رضایت زناشویی می باشد برای بررسی اثربخشی طرح واره درمانی ازتحلیل کوواریانس چندمتغیری استفاده شد به نظر می رسد اموزش مبتنی برطرح واره درمانی میتواند برافزایش تمایز یافتگی و افزایش رضایت زناشویی زوجین موثر باشد

طرحواره درمانی ، تمایزیافتگیریال رضایت زناشویی زوجین