ساماندهی مدیریت بافت فرسوده شهری مطالعه موردی: محله آبکوه_ منطقه یک شهرداری مشهد

امروزه پدیده فرسودگی به عنوان یکی از چالشهای جدی است که بسیاری از شهرهای جهان به ویژه کلانشهرهارا با آن مواجه ساخته است. بافتهای فرسوده تلفیقی از فرصتهای ویژه به عنوان سرآغاز توسعه درونزا و نیز شرایط بحرانی از نظر ناپایداری کالبدی اقتصادی، زیست محیطی و ناهنجاریهای اجتماعی است که برنامهریزی برای ایجاد شرایط زیست و فعالیت مطلوب را اجتنابناپذیر میسازد. همچنین مکانیسمهای مواجه با بافتهای فرسوده شهری در کشورهای مختلف دنیا بر پایه بستر جغرافیایی، ویژگیهای اجتماعی اقتصادی و حقوقی- - مدیریتی آنها، نمود متفاوتی داشته است . ناحیه تاریخی و فرسوده شهرها میراث ارزشمندی است که در طولزمان در هویت بخشی به حیات شهری نقش ویژهای ایفا میکند . لذا در این میان نقش و اثرات مدیریت شهری در برنامهریزی ناحیه تاریخی و فرسوده شهرها بسیار تعیینکننده است.بدون شک انجام هرگونه مطالعه و بررسی بدون داشتن دیدی یکپارچه و کل نگر و آگاهی از اطلاعات پایه شهر و محله مورد مطالعه،ناقص است.در این مقاله ضمن معرفی و شناسایی مشکلات مدیریت شهری ناحیه فرسوده شهری،محله آبکوه به شناخت وضع موجود پرداخته میشود و ضمن بررسی شرایط و وضعیت این بافت به مقایسه مدیریت آن به عنوان یک بافت فرسوده مرکزی شهر پرداخته میشود.در نهایت با برسی جامعنگر به تحلیل نقاط قوت و ضعف اجرایی در این بافت پرداختهشده است.

Keywords:

بافت فرسوده , مدیریت شهری بافت فرسوده , محله آبکوه , تحلیل جامعنگر