بررسی نقش الگوی توسعه حمل و نقل همگانی مدارTOD در بهبود کیفیت زندگی در محله نمونه موردی: حوزه شمالغرب شهر مشهد

یکی از مهم ترین پارامترهای انتخاب یک محله دسترسی آسان ، مطلوب و کم هزینه به مراکز شهری می باشد. نقش حمل و نقل عمومی ، ایستگاه های تبادل خدمات حمل و نقلی و مراکز خدمات در ارتقاء کیفیت محلات و سکونتبسیار حائز اهمیت می باشد که می بایست مورد تحلیل و بررسی دقیق قرار گیرد. توسعه محلات شهری با توجه به الگوی حمل و نقل همگانی، روشی موثر و مفید در کاهش هزینه ها که متاثر از ارتباط کاربری زمین و حمل و نقل میباشد. یکی از عوامل مهم و تاثیر گذار بر ارتقا کیفیت زندگی در محلات شهری توسعه بر مبنای در نظر گرفتن بهترین دسترسی به حمل و نقل همگانی است.این تحقیق با هدف بهبود کیفیت زندگی در محله با استفاده از الگوی توسعه حمل و نقل همگانی مدار مورد مطالعه قرار گرفته است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی ، پیمایشی و کاربردی است و جهترسیدن به اهداف تحقیق از روش های تحقیق اسنادی کتابخانه ای در تکمیل ادبیات تحقیق و از روش های تحلیلی ، مشاهده و جمع آوری اطلاعات و آمارگیری از طریق پرسشنامه در تکمیل پژوهش یاد شده استفاده گردیده است.نتایج آماری با استفاده از نرم افزارSPSSو آزمون هایی از قبیلChi-Squareانجام شده است تا یافته هایی نزدیک به واقعیت و نتایجی مطلوب حاصل گردد. سپس با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی AHP با استفاده از نرم افزار Expert Choiceبه طبقه بندی و ارزیابی عوامل موثر بر بهبود کیفیت سکونت در محله پرداخته شده است. براین اساس، نتایج حکایت از این موضوع دارند که عوامل و پارامترهای گوناگونی بر کیفیت سکونت و کیفیت محلات تاثیر گذار می باشد که در این میان دسترسی مطلوب به حمل و نقل همگانی کارا یکی از اصلی ترین پارامترها می باشد. محلات با دسترسی و خدمات مطلوب تر از سطح کیفی بالاتری برخوردار خواهند بود. این مهم به تفصیل در حوزه شمالغرب مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است.

Keywords:

محله , حمل و نقل همگانی , کیفیت سکونت , حوزه شمالغرب