مهدی برادران - دانشجوی دکتری برنامه ریزی شهری
رمضانعلی شورابی - دانشجوی دکتری برنامه ریزی شهری
مسعود داوری نژادمقدم - عضوهیئت علمی دانشگاه بینالودمشهد
علیرضا فیضی - کارشناس برنامه ریزی گردشگری

امروزه فراهم نبودن زیرساختهای لازم نظیر کمبود آبخوریهای عمومی درسطح شهر دسترس شهروندان به امکانات شهری را بامشکل مواجه کرده است دراین راستا پژوهش حاضر با روش توصیفی و تحلیل سعی برآن کرده است تابامطالعه بررسی و اولویت بندی مناطق ازلحاظ برخورداری آبخوریهای عمومی برمبنای مدلهای سطح بندی به نیاز سنجی و امکان سنجی جهت احداث مستحدثات مذکور درمناطق براساس استانداردها وسرانه های مورد نیاز بپردازدنتایج پژوهش نشان دهنده آن است که سرانه آبخوریهای عمومی مناسب با نیازجمعیت ساکن درمناطق مختلف کلانشهرمشهد نیست و با نارسایی های جدی مواجه می باشد همچنین براساس وضعیت کمی و کیفی ابخوریهای عمومی دراولویت بندی به ترتیب مناطق 8و9و2 دارای بیشترین میزان برخورداری و مناطق 1و5و12 دارای کمترین میزان برخورداری هستند

آبخوریهای عمومی ، رتبه بندی مناطق ، مدل TOPSIS & TDI ، مدل Swot ، کلانشهر مشهد