الهه ذوقی حسینی - دانشجوی مقطع دکترای معماری و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد
سمیه خادمی - دانشجوی مقطع دکترای جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه خوارزمی

یکی از اهداف برنامهریزی شهری، حفظ ایمنی و آرامش است که از طریق گسترش احساس امنیت حاصل میشود. به همین دلیل سالانه هزینههای هنگفت و سرمایههای مادی فراوانی صرف تأمین امنیتشهرها شده است. در این میان یکی از آسیبپذیرترین قشرها در مقوله امنیت، زنان میباشند بدین ترتیب تحقیق حاضر به مطالعه و بررسی احساس امنیت زنان در فضاهای شهری شهر شیراز و عوامل مؤثر بر آنمبتنی بر رویکرد مخاطب محور میپردازد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی و تحلیلی است. نمونهگیری به روش خوشهای چندمرحلهای انجام شد؛ بهطوریکه پرسشنامه طراحی شده با روایی سازههای مناسب درمیان خوشههای منتخب تکمیل شد . سپس با استفاده از شیوه نمونهگیری تصادفی، اطلاعات و دادههای لازم از 053 نفر از زنان شهر شیراز جمعآوری گردید. در همین راستا بهمنظور سنجش میزان احساسامنیت زنان در کلانشهر شیراز، از متغیرهای ابعاد رضایتمندی، محیط فیزیکی، تجربه جرم، اعتماد و ویژگیهای فردی )سن، جنس و سواد( استفادهشده است. یافتههای تحقیق و نتایج آماری آزمونها نشان میدهد که متغیرهای احساس امنیت، پلیس، محیط فیزیکی و روشنایی معابر تأثیر مثبت و مستقیم بر احساس امنیت اجتماعی زنان دارند. بهطوریکه هر چه این شاخصها در حد بالاتری باشند، احساس امنیت زنان نیز افزایش پیدا میکند.

امنیت شهری، احساس امنیت، زنان، فضاهای شهری، شیراز