فریدون رادمنش - استادیار گروه منابع آب دانشکده علوم آب دانشگاه شهید چمران اهواز
جمیل جلالی - دانشجوی دکتری منابع آب دانشگاه شهید چمران اهواز

خشکسالی یکی از مهمترین بلایای طبیعی است که سالانه میلیون ها دلار خسارت به جوامع کشاورزی در سراسر دنیا وارد می کند. در دهه های اخیر در بین حوادث طبیعی که جمعیت های انسانی را تحت تاثیر قرار داده اند تعداد فراوانی پدیده خشکسالی از نظر درجه شدت، طول مدت، مجموع فضای تحت پوشش، تلفات جانی، خسارات اقتصادی و اثرات اجتماعی دراز مدت در جامعه، بیشتر از سایر بلایای طبیعی بوده است. از مهمترین آثار و پیامدهای آن کمبود آب برای مصارف مختلف از جمله کشاورزیدر استان خوزستان بوده است. احداث چاهها و بهره برداری از آنها یکی از روشهای باستانی تأمین آب خصوصاٌ درمواقع خشکسالی در ایران می باشد. از دیر باز تاکنون بخشی از آب مورد نیازمصارف کشاورزی، شرب و خانگی تأمین شده و می شود. استفاده از این روش تأمین آب پس از گسترش امکانات حفر چاههای نیمه عمیق و عمیق کاهش یافته و در برخی نقاط کشور نیز احداث قنات جدید متوقف شده است. برداشت بی رویه از آبهای زیرزمینی از طریق بهره برداری بیرویه از چاهها همراه با افزایش تعداد چاه ها و عدم تغذیه طبیعی به دلایل مختلف به خصوص تغییر کار بری اراضی، نحوه بهره برداری از اراضی وآب و هوا منجر به کاهش آبدهی و یا خشک شدن منابع آبهای زیرزمینی شده است بر این اساس منظور از این تحقیق بررسی و تجزیه و تحلیل اثرات خشکسالی آبدهی آبخوانها ونحوه مدیریت آن در استان خوزستان می باشد.

خشکسالی، آبخیزداری، آب زیرزمینی،چاه