مهدیه میری کمک - دانشجوی کارشناسی ارشد اقلیم شناسی دانشگاه سیستان و بلوچستان
مینو آریا - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی روستایی دانشگاه پیام نور بیرجند
علی رضا سرگلزائی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی روستایی دانشگاه سیستان و بلوچستان
مریم ارجمند تاج الدینی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی گردشکری منطقه ای دانشگاه سیستان و بلوچستان

به منظور برقراری تعادل و توازن و توسعه متوازن و یکپارچه در فضای منطقهای، ایجاد سلسله مراتب متعادل و نظام یافته ی سکونتگاهها از نیازهای اساسی به شمار میآید که در این میان توجه به شهرهای کوچک یکی از راهکارهای تعادل بخشی به این وضعیت میباشد. امروزه شهرهای کوچک، نقش و جایگاه خاصی در توزیع جمعیت، توزیع یکسان و عادلانه انواع فعالیتهای اقتصادی و اجتماعی، تقلیل منطقهای دارند. پژوهش حاضر با هدف بررسی عملکرد شهرهای کوچک در توسعه منطقهای استان گلستان و با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و پیمایشی صورت گرفته است. شهرهای کوچک در این پژوهش عبارتاند از: – کردکوی، رامیان، گلوگاه، آزادشهر، بندرترکمن، بندرگز، آققلا و علی آباد کتول که جهت بررسی عملکرد در بعد جمعیتی از ، مدل آنتروپی استفاده شده است. نتایج به دست آمده از مدل آنتروپی نشان میدهد که شهرهای کوچک در محدوده مورد مطالعه باعث تعادل جمعیتی در منطقه گرگان شده است.

شهرهای کوچک، توسعه روستایی، استان گلستان