زهرا گلپایگانی - توسعه فرهنگی ، عآملیت ، قابلیت های انسانی ، نظام تعلیم و تربیت رسمی و غیر رسمی ،سیاستگذاری فرهنگی

در این نوشتار ، تمرکز بر رویکردهایی است که توسعه انسانی را از منظر توانایی و قابلیت انسان ها و تاکید بر نقش فاعلی و انتخابگر انسان در برگزیدن سبک و سیاق زندگی مطلوب ملحوظ داشته و بر وسعت دامنه ی انتخابی او توجه و اهتمام دارند ، فلذاتمرکز بر نقش تعیین کننده و فعالانه ی انسان می باشد . محور بحث ما این است که خدای قابلیت ساز است و انسان فعلیت ساز،فلذا نباید از قدرت نقش آفرینی افراد ، غافل شد که این امر در فرهنگ و مدیریت فرهنگی نقشی جدی و حائز اهمیت دارد. دراین نوشتار ضمن بررسی ادبیات نظری نوسازی ،توسعه و توسعه ی فرهنگی به تصویر و جایگاه انسان نزد مکاتب و اندیشمندانپرداخته و ضمن مرور نظریات توسعه و روند تکاملی آن ، مفاهیم اساسی در این حوزه را مورد بررسی قرار خواهیم داد و در نهایتبه جایگاه تاکید بر قابلیت های انسانی در نظام تعلیم و تربیت رسمی و غیر رسمی و سیاستگذاری فرهنگی خواهیم پرداخت.

توسعه فرهنگی ، عاملیت ، قابلیت های انسانی ، نظام تعلیم و تربیت رسمی و غیر رسمی ،سیاستگذاری فرهنگی