الناز عالمی خواه - دانشجوی کارشناس ارشد روانشناسی بالینی،دانشگاه آزاد،واحد بیرجند، مولف و مسئول مقاله
سیدعبدالمجید بحرینیان - گروه روانشناسی بالینی،دانشیارو عضو هیات علمی علوم پزشکی شهید بهشتی تهران

مقدمه: این پژوهش باهدف بررسی نقش سبک های مقابلهای مسئله مدار برکیفیت زندگی در بیماران مبتلا به سرطان انجام شد.کهمنظورازمقابله فرایندی است که در طی آن فرد می کوشدتاهنگام رویارویی باخواسته های محیطی مشکلات خودرا حل نماید. جامعه آماریشامل کلیه بیماران سرطانی درمرکزانکولوژی ورادیوتراپی رضا (غ) در شهر مشهد درسال 1394 می باشد.تعداد اعضای نمونه با توجه به حجمجامعه (n=330) و بر مبنای جدول مورگان (1970) 175 نفربرآورد شد. روش کار: برای جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه، کیفیت زندگی و سبک های مقابله با استرس لازاروس استفاده شده است وداده ها بااستفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: جهت پیش بینی کیفیت زندگی از طریق سبک های مقابله ای مسئله مدار از تحلیل رگرسیون چند گانه با روش گام به گام در مدلرگرسیون استفاده شد. مدل بدست آمده مشخص کردکه 12 درصد از واریانس مشاهده شده درکیفیت زندگی از طریق سبک مسئله مدارتوجیهمی شود (R Square=0/12) با توجه به مقدار F و سطح معنی داری (P) که کوچکتر از 0/01 است فرضیه صفر رد شده وبا اطمینان 99% نتیجه می گیریم بین سبک مسئله مدار بیماران مبتلا به سرطان وکیفیت زندگی رابطه وجود دارد. نتیجه گیری: هرچه بیماران سرطانی درآزمون کیفیت زندگی نمره بالاتری کسب کنند،سبک مقابله مسئله مداربیشتری راگزارش میکنند. بنابراین اجرای یک برنامه مداخله ای مناسب مربوط به سبک مقابله ای مسئله مدار میتواند درارتقای سلامت روان وکیفیت زندگی موثر باشد.

سبک مقابله ای مسئله مدار، کیفیت زندگی، سرطان