بررسی رابطه شیوه های فرزند پروری، با هوش در مهد کودک های دانشگاه علوم پزشکی ایران

خانواده نخستین پایگاهی است که پیوند بین کودک و محیط را فراهم می کند تعاملات مناسب میان والدین و فرزندان نقشبسیار مهمی در ایجاد تحولات شناختی و اجتماعی در کودکان دارد لذا پژوهش حاضر به منظور تعیین رابطه بین سبک های فرزندپروری با هوش در بین کودکان مهد کودک انجام گرفت. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضرشامل تمامی کودکان مهدهای کودک دانشکده های دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال تحصیلی 1394-1393 بوده است. از این میان 36 نفر بر اساس فرمول مورگان به روش خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای گرد آوری داده ها از پرسش نامهشیوه فرزند پروری بامریند و آزمون هوش آدمک گودیناف استفاده و داده ها نیز با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون ورگرسیون گام به گام از طریق نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شد. یافته ها نشان داد که سبک فرزند پروری اقتدار منطقی والدین باهوش کودکان رابطه معنادار داشت. از بین سه سبک فرند پروری سبک اقتدار منطقی والدین توانست حدود 13 درصد واریانس هوش راتبیین نماید. دوسبک دیگر شیوه های تربیتی (سبک آزاد گذاری مطلق و استبدادی) نتوانستند تغییرات هوش را تبیین نمایند. اینیافته ها می تواند بیانگر این باشد که سبک های فرزند پروری یکی از عوامل تعیین کننده در هوش کودکان است و بدین منظورباید مورد بررسی و پژوهش بیشتر قرار گیرد.

Keywords:

هوش , سبک فرزندپروری , پیش دبستانی