بررسی رابطه فرسودگی تحصیلی و شیوه های حل مسئله با اضطراب امتحان دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر تهران

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی فرسودگی تحصیلی و شیوه های حل مساله با اضطراب امتحان دانش آموزان دختر دورهدوم متوسطه شهر تهران انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیهدانش آموزان دختر پایه دهم (دوره دوم متوسطه) شهر تهران است. در این پژوهش، تعیین حجم نمونه بر اساس جدول مورگانصورت گرفته که با توجه به تعداد دانش آموزان پایه دهم و با در نظر گرفتن امکان ریزش در حجم نمونه، 400 دانش آموز بهعنوان نمونه در نظر گرفته شد . از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای جهت انتخاب این افراد استفاده شد. پرسشنامهفرسودگی تحصیلی برسو و همکاران، پرسشنامه سبک های حل مساله کسیدی و لانگ و پرسشنامه اضطراب امتحان ابوالقاسمی وهمکاران توسط دانش آموزان تکمیل شد. نتایج بدست آمده از همبستگی پیرسون نشان داد که رابطه معنا دار و مثبت بینفرسودگی تحصیلی و اضطراب امتحان، رابطه معنا دار و منفی بین شیوه حل مساله سازنده با اضطراب امتحان، رابطه معنا دار ومثبت بین شیوه حل مساله غیر سازنده با اضطراب امتحان دانش آموزان وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که شیوه حل مسپله سازنده با β=-0/47 بیشترین تاثیر را بر اضطراب امتحان دانش آموزان دارد. یافته هانشان می دهد که اضطراب امتحان دانش آموزان تا حد زیادی به فرسودگی تحصیلی و شیوه های حل مساله آن ها بستگی دارد.

Keywords:

فرسودگی تحصیلی , شیوه حل مساله , اضطراب امتحان