مهناز کرمی - عضو بنیاد ملی نخبگان و دبیر آموزش و پرورش استان فارس

بسیاری از صاحبنظران به جنبهی تربیتی هنر معتقد هستند. هنر می تواند یکی از بهترین نمایش دهندگان درون انسان باشد ونقش اساسی در رشد عاطفی و روانی او ایفا کند. ادبیات یکی از هنرهای ذوقی به حساب میآید و قصه یکی از قالب های ادبی استکه به گواهی اندیشمندان و روانشناسان می تواند در بردارنده ی خصوصیات فرهنگی و معتقدات یک ملت باشد و ویژگی هایشخصیتی آن را آشکار می کند. یکی از کسانی که در تأثیر قصه های عامیانه بر یکپارچگی شخصیت کودک نظریاتی ارائه کرده است،برونو بتلهایم است. در این مقال سعی شده است با بهره گیری از نظریات وی درباره ی افسانه ها و قصه های عامیانه، به تحلیل بعدروانشناسی قصه ی «نمکی» که از افسانه های منقول و مورد توجه مردم شهرستان فراشبند، یکی از شهرستانهای جنوبی استان پهناور فارس، است، بپردازیم. در این جستار این نتیجه حاصل شده است که قصه ی «نمکی» نیز چون افسانه های دیگر، نشان از تلاش برای آموزش لزوم یکپارچگی و یگانگی شخصیت روانی به طور غیرمستقیم دارد.

افسانه، قصه های عامیانه، شخصیت، افسانه ی نمکی