داوود بهزاد - مربی گروه مددکاری اجتماعی، دانشگاه جامع علمی کاربردی بهزیستی بندرعباس
احمد امانی - استاد یار گروه مشاوره خانواده، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه کردستان

مقدمه:عشق پدیده ای چند بعدی و عنصری حیاتی در گرایش افراد به ازدواج بوده و در عین حال نقشیتعیین کننده در رضایت و استمرار زندگی زناشویی دارد. سبکهای عشق ورزی در میان زوجها و بسته بهعوامل شخصیتی می تواند متفاوت باشد. اما در این میان عوامل تحولی از جمله دلبستگی اولیه و طرحوارههای ناسازگار می توانند از نقش بسزایی برخوردار باشند. هدف: لذا هدف این تحقیق تعیین ارتباط سبکهایعشق ورزی با طرحواره های ناسازگار در بین زوجین است. روش و ابزار: روش تحقیق از نوع همبستگی بودهکه با نمونه ای مشتمل بر 75 زوج از میان کارکنان آموزش و پرورش و همسرانشان در شهرستان سنندج باروش نمونه گیری در دسترس و با استفاده از دو نوع پرسشنامه طرح واره های ناسازگار اولیه یانگ وپرسشنامه نگرش نسبت به عشق جان لی به اجرا درآمد. نتایج: یافته ها نشان داد که بین طرحواره هایناسازگار اولیه و برخی از انواع سبکهای عشق ورزی همبستگی وجود دارد. نتیجه گیری: در استنتاج کلی میتوان گفت ریشه های تحولی شخصیت نقش موثری در تعاملات عاطفی بین افراد بویژه در زندگی زناشوییایفا می کند.

طرحواره های ناسازگار، سبک عشق ورزیدن، زندگی زناشویی