تأثیر بازی درمانی با رویکرد شناختی -رفتاری بر کاهش نشانه های اختلال نافرمانی مقابله ای و افسردگی در کودکان

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تأثیر بازی درمانی با رویکرد شناختی -رفتاری بر کاهش نشانه های اختلال نافرمانی مقابله ای و افسردگی کودکانمنطقه غرب شهر تهران بود.روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بوده و از طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل استفاده شد. جامعه مورد مطالعه پژوهش را دانش آموزان پسر پایه سوم دبستان های پسرانه شهر تهران در سال تحصیلی 1394-1393 تشکیل می دادند. نمونه گیری به روش تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انجام شد و کودکانی که با توجه به ملاک های DSM-IV اختلال نافرمانی مقابله ای را داشتند و در پرسش نامه افسردگی نمرات بالا کسب کر ده بودند، شناسایی و از میان آنها 30 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروهآزمایش و کنترل گمارده شدند. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه علائم مرضی کودکان (CSI-4) توسط مادران تکمیل گردید .برای کودکان پرسشنامه افسردگی کودکان (CDI) توسط خود کودکان تکمیل شد. سپس کودکان گروه آزمایش در 10 جلسه یک ساعته بازی درمانی شناختی- رفتاری شرکت کردند. برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها نیز از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد.تحلیل داده ها نشان داد که در مرحله پس آزمون و پیگیری، بین دو گروه آزمایش و کنترل، در میزان نشانه های اختلال نافرمانی مقابله ای و افسردگیتفاوت معنادار وجود دارد.بنابر یافته های این مطالعه، روش بازی درمانی، سبب کاهش نشانه های اختلال نافرمانی مقابله ای و افسردگی در کودکان مبتلا به این اختلال می شودو می توان از آن به عنوان یک روش مداخله ای مؤثر سود جست.

Keywords:

اختلال نافرمانی مقابله ای , افسردگی , رویکرد شناختی- رفتاری , بازی درمانی