کریم رضادوست - دانشیارگروه علوم اجتماعی دانشگاه شهیدچمران اهواز
سیده منا فاضلی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد جامعه شناشی دانشگاه شهیدچمران اهواز

هدف پژوهش حاضرنگاهی تحلیلی برگفتمان اصلاح طلبی وتأثیرآن برتحولات اجتماعی سال های 1376-1384 می باشد. بی تردیدحوادث سیاسی وتحولات اجتماعی درتاریخ ایران ازدوران مشروطیت تاکنون، متأثرازنوگرایی فکری-دینی ودگردیسیفرهنگی می باشد.با پیروزی اصلاح طلبان در دوم خرداد 1376 ، گفتمان اصلاح طلبی مطرح شد. به منظور آرایش گفتمانی، اینگفتمان بر محور «دال» مرکزی «مردم»، دال «اصلاحات»، «توسعه سیاسی»، «جامعه ی مدنی» و «قانون» را ساماندهی وتلاش کرد براساس این نظام معنایی عملکرد نظری و عملی خود را در دو دوره ی چهار ساله اجرا و محقق سازد.چارچوب نظری این پژوهش باتکیه برنظریه ی گفتمان تشریح می گردد واز منظرروش شناسی درزمره پژوهش های کیفی قرارمی گیرد..نتیجهحاصل ازبررسی این موضوع نشان داد که این گفتمان به رغم دستاوردهایی درزمینه توسعه سیاسی و فرهنگی باچالش هاییچون عدم توجه به ابعاد چندگانه توسعه ومطالبات اقتصادی ومعیشتی مواجه شد.

گفتمان اصلاح طلبی، جامعه مدنی، گفتگوی تمدن ها، تحولات اجتماعی