مژگان سیفی

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تاثیر سبک های فرزندپروری بر خودکارامدی دانشآموزان شهر دوشنبه تاجیکستان بود.بدین منظور روش پژوهشی همبستگی استفاده شد. جامعه آماری پژوهش عبارت بودند از کلیه دانش آموزان پایه متوسطه می-باشد که در سال تحصیلی 1391-1390 درشهر دوشنبه مشغول به تحصیل بودند. نمونه مورد نظر پژوهش شامل 300 نفر از دانش آموزان دوره متوسطه می باشد که به روش به روش تصادفی چند مرحله ای از میان جامعه پژوهش انتخاب گردیدند. در این پژوهش برای جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه سبک های فرزندپروری بامریند و پرسشنامه ی خودکارآمدی شرزاستفاده شد.تحلیل دادههای این پژوهش به کمک نرم افزار SPSS انجام گرفته است. برای بررسی فرضیه های پژوهش آزمون های تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج بدست آمده نشان دادند شیوه های فرزندپروری بر خودکارآمدی دانش آموزان تاثیر دارد به گونه ای که روش فرزندپروری مقتدرانه نسبت به روش های فرزندپروریسهل گیرانه و مستبدانه باعث افزایش خودکارآمدی دانش آموزان شده است.

خودکارآمدی، سبک های فرزند پروری