بررسی رابطه کیفیت زندگی با اختلالات شخصیت درمراجعه کنندگان در خواست طلاق

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه اختلالات شخصیت با کیفیت زندگی در مراجعه کنندگان در خواست طلاق شهر اصفهانبود.این پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، تمامی زوج های متقاضی طلاق مراجعه کننده به مرکزمشاوره خانواده دادگستری استان اصفهان و مرکز مشاوره بهزیستی در سال 1393 تشکیل داده است. نمونه شامل260 نفر (130 نفرزن و 130 نفرمرد) بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس از مراکز دادگستری ،مداخله در بحرانخانواده بهزیستی انتخاب شدند.ابزار اندازه گیری شامل آزمون چند محوری میلون سه و کیفیت زندگی بود.به منظور تجزیهتحلیل داده ها از ضریب همبستگی استفاده شد.نتایج نشان داد بین کیفیت زندگی با اختلالات شخصیت (الگوی بالینیشخصیت و آسیب شناسی شدیدشخصیت و نشانگان شدید بالینی و نشانگان شدید( در مراجعین طلاق رابطه معنی دار وجوددارد. نتیجه گیری: با توجه به اینکه اختلالات شخصیت پایدار بوده و کمتر قابل تغییر می باشند و بدلیل تأثیر غیر قابلانکاری که این مشکلات می تواند در زندگی فردی و بخصوص زندگی زناشویی داشته باشد ضروری است که به درمان اینمشکلات و بخصوص شناسایی این مسائل قبل از ازدواج از طریق مشاوره پیش از ازدواج اقدام شود.

Keywords:

اختلال شخصیت , کیفیت زندگی , طلاق