بررسی تاثیر الگو های ارتباطی خانوادگی بر میزان بروز رفتارهای پر خطر در گروهی از دانش آموزان دبیرستانی شیراز

هدف از این مطالعه بررسی تاثیر الگو های ارتباطی خانوادگی (جهت گیری گفت و شنود و جهت گیری همنوایی) بر میزان بروزرفتارهای پر خطر در گروهی از دانش آموزان دبیرستانی شهر شیراز بود.جامعه آماری کلیه دانش آموزان دبیرستان های شیراز بودند ، که بر اساس جدول کوهن با روش خوشه ای چند مرحله ای تعداد 220نفر از آنها انتخاب شدند که 120 نفر پسر و 100 نفر دختر بودند.ابزار سنجش در این پژوهش عبارتند از پرسش نامه الگوهای ارتباطیخانواده و پرسش نامه رفتارهای پر خطر، که بر روی جامعه نمونه اجرا گردید. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس تجزیه و تحلیلشد. نتایج پژوهش نشان داد که بین الگوهای ارتباطی خانوادگی و میزان بروز رفتارهای پر خطر تفاوت معنا داری وجود دارد(P<0/0001). بدین صورت که بیشترین میزان رفتارهای پر خطر در الگوی ارتباطی بی قید و شرط و محافظت کننده بود وکمترین میزان بروز رفتارهای پر خطر در الگوی خانواده کثرت گرا مشاهده شد.نتایج آزمون تعقیبی توکی نشان داد که بین الگو های ارتباطی کثرت گرا و محافظت کننده تفاوت معنا داری وجود دارد (P<0/005) و همچنین بین الگوهای کثرت گرا و بی قید و شرط تفاوت به سطح معنا داری رسیده است (P<0/004) و بین الگو های ارتباطی توافق کننده و سایر الگوهای ارتباطی تفاوت به سطح معنا داری نرسیده است و بی الگو های محافظت کننده و بی قید و شرط تفاوت به سطح معنا داری نرسیده است (P<0/9). نتایج دیگر پژوهش نشان داد که تعامل بین الگو های ارتباطی و جنسیت بر بروز رفتارهای پر خطر تفاوت معنا داری را نشان می دهد (P<0/0001).