ملیحه زارع - کارشناسی ارشد مشاوره
صدرالله خسروی - استادیار گروه روانشناسی دانشگاه آزاد فیروزآباد
سهیلا جاهدی - مدرس دانشگاه شیراز

هدف از این مطالعه بررسی تاثیر الگو های ارتباطی خانوادگی (جهت گیری گفت و شنود و جهت گیری همنوایی) بر میزان بروزرفتارهای پر خطر در گروهی از دانش آموزان دبیرستانی شهر شیراز بود.جامعه آماری کلیه دانش آموزان دبیرستان های شیراز بودند ، که بر اساس جدول کوهن با روش خوشه ای چند مرحله ای تعداد 220نفر از آنها انتخاب شدند که 120 نفر پسر و 100 نفر دختر بودند.ابزار سنجش در این پژوهش عبارتند از پرسش نامه الگوهای ارتباطیخانواده و پرسش نامه رفتارهای پر خطر، که بر روی جامعه نمونه اجرا گردید. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس تجزیه و تحلیلشد. نتایج پژوهش نشان داد که بین الگوهای ارتباطی خانوادگی و میزان بروز رفتارهای پر خطر تفاوت معنا داری وجود دارد(P<0/0001). بدین صورت که بیشترین میزان رفتارهای پر خطر در الگوی ارتباطی بی قید و شرط و محافظت کننده بود وکمترین میزان بروز رفتارهای پر خطر در الگوی خانواده کثرت گرا مشاهده شد.نتایج آزمون تعقیبی توکی نشان داد که بین الگو های ارتباطی کثرت گرا و محافظت کننده تفاوت معنا داری وجود دارد (P<0/005) و همچنین بین الگوهای کثرت گرا و بی قید و شرط تفاوت به سطح معنا داری رسیده است (P<0/004) و بین الگو های ارتباطی توافق کننده و سایر الگوهای ارتباطی تفاوت به سطح معنا داری نرسیده است و بی الگو های محافظت کننده و بی قید و شرط تفاوت به سطح معنا داری نرسیده است (P<0/9). نتایج دیگر پژوهش نشان داد که تعامل بین الگو های ارتباطی و جنسیت بر بروز رفتارهای پر خطر تفاوت معنا داری را نشان می دهد (P<0/0001).

الگوی ارتباطی خانواده- رفتارهای پر خطر- دانش آموزان دبیرستان