اسماعیل کاوسی - .دکترای مدیریت فرهنگی، دانشیار دانشکده مدیریت ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال ، تهران، ایران

واژهی کارآفرینی توجه بسیاری از اندیشمندان را به ویژه در طول دو دههی گذشته به خود معطوف نموده است. کارآفرینی فرآیند یا مفهومی است که در طی آن فرد کارآفرین با ایدههای نو و خلاق و شناسایی فرصتهای جدید، با بسیج منابع به ایجادکسب و کار، سازمانهای جدید و نوآور رشدیابنده مبادرت میورزد. امروزه، کارآفرینی در نقش یک راهبرد در توسعه وشکوفایی و رشد جوامع انسانی، به جایگزین بیبدیلی تبدیل شده است که از طریق آن همهی عوامل و منابع و امکانات یک جامعه به صورت خودجوش و از راه قرار گرفتن در یک روند تواملی در جهت نیل به آرمانهای بلند اجتماعی بسیج میشوند تا منشأ بسیاری از آثارو پیامدهای مثبت اقتصادی- اجتماعی گردند. هدف مقالهی حاضر، بررسی جایگاه کارآفرینی در توسعهی اقتصادی جامعه بوده که به شیوهی تحلیلی و با عنایت به مطالعات نظری تدوین شده است. نتایج اصلی پژوهش بیانگر این اسدت که کدرآفرینی تدأثیرمستقیمی بر توسعهی اقتصادی و اجتماعی جامعه دارد. هرچه افراد جامعه بیشتر در فعالیتهای کارآفرینانه شرکت کنند، جامعهسریعتر به توسعهی اقتصادی و اجتماعی دست میباید. جوامع امروزی به افرادی نیاز دارند که مصمم به کسب موفقیت و قادر به تبدیل رویا به حقیقت و دارای روحیه استقلالطلبانه برای کاوش موقعیتهای جدید باشند. اگر به تأثیرات اقتصادی و اجتماعی کارآفرینی توجه شود، نقش متخصصان و دانشآموختگان در توسعهی جامعه، آشکار خواهد شد و دانشآموختگان به نیازهایمختلف جامعه پاسخ میدهند.

کارآفرینی، فعالیتهای کارآفرینانه، توسعهی اقتصادی، جامعه