سرمایه گذاری و رشد اقتصادی در ایران

سیاست های بسته اقتصادی مانعی برای دست یابی به بازارهای جدید، سرمایه های مستقیم خارجی وفن آوری نوین است.افزایش سرمایه گذاری و جابه جایی سرمایه، همسو با ازدیادتعدادکشورهایی است که بهشرایط اقتصاد باز روی آورده و برون گرایی و جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی رابه عنوان یکی ازسیاست های اقتصادی خودبیان نموده اند. اگر رشد اقتصادی ابزاری ضروری برای کاهش فقر باشد، در آن صورت، پرسش اساسی این است کهوضعیت رشد در دهههای اخیر چگونه بوده است؟ و سرمایه گذاری چه تاثیری بر آن داشته است؟ لذا هدف این تحقیق، بررسی تأثیر رشد درجه بازبودن اقتصادی بر رشد سرمایه گذاری مستقیم خارجیورشد تولید ناخالص داخلی در ایران است. الگوی مورد بررسی برای این هدف، با روش معادلات همزمان برای ایران طی سال های 0531 تا 0531 برآورد شده است.بر اساس نتایج بدست آمده، متغیر رشد درجه باز بودن اقتصادی در اثرگذاری بر رشد سرمایه گذاری مستقیم خارجی نقش مثبت و ومعنی داری را بازی می کند، و همچنین رشد سرمایه گذاری مستقیم خارجی بر رشد اقتصادی )رشد تولید ناخالص داخلی( در سطح احتمال 31 درصد معنی دار شده است.

Keywords:

رشد , رشد اقتصادی , رشد پایدار , نرخ رشد , توسعه , سرمایه گذاری مستقیم خارجی