کارایی و بهره وری مزارع پرورش میگو و مدیریت ترویج مورد مطالعه : استان بوشهر

با توجه به وجود پتانسیل سرمایه گذاری در واحد های پرورش میگو، ارزیابی عملکرد و مسائل مربوط به بهره وری آنها جهت اقتصادی کردن این فعالیت، ضروری به نظر می رسد. این پژوهش به بررسی بهره وری مزارع پرورش میگو در استان بوشهر می پردازدکه برای این منظور از شاخص مالم کوئیست بهره گرفته شد . داده های مورد نیاز برای انجام پژوهش شامل میزان تولید و مساحت کل مزارع پرورش میگو و مقدار عوامل تولید شامل لارو، دارو، غذا، دبی آب ورودی به استخر، نیروی کار و سوخت می باشند که از شیلات استان بوشهر جمع آوری گردید. نتایج نشان داد از میان متغیر های یاد شده دو متغیر شاخص لارو و مساحت استخر اثر معنی دار برتولید ندارند و می توان گفت تفاوت میان واحد های مختلف از نظر تولید ناشی از تفاوت در سایر عوامل تولید است. از میان سه متغیرشاخص نیروی کار، غذا و دبی آب ورودی به استخر، شاخص نیروی کار بر تولید اثر منفی نشان داد، در حالی که دو متغیر دیگر دارای اثر مثبت بر تولید ارزیابی شدند. در دوره مطالعه تحت فرض بازده متغیر نسبت به مقیاس کارایی فنی، تخصیصی و کارایی اقتصادیتمام واحد ها افزایش یافته است. و نیز با آموزش و ترویج فن آوری جدید توسط کارشناسان و مدیران ترویج و آموزش کشاورزی بهطور اخص می توان به افزایش سطح کارایی فنی دست یافت و در نتیجه به سطح بالاتری از بهره وری رسید . همبستگی میان کارایی مقیاس با سایر انواع کارایی منفی ارزیابی شد. هم چنین در اغلب واحد ها ترکیب حداقل هزینه متضمن کاهش استفاده از نهاده های تولید است.

Keywords:

کارایی , تحلیل فراگیر دادهها DEA DEA , بهرهوری مالمکوئیست , استان بوشهر