رابطه مهارت ارتباطی مدیران با سلامت سازمانی کارکنان ادارات ورزش وجوانان بخش شرق استان مازندران

وجود سازمان به ارتباطات وابسته است و به طور معمول مدیران بیشتر وقت خود را صرف برقرار کردن آنمی کنند . بنابراین شناسایی مهارتهای ارتباطی، بهبود و توسعه آن از ضرورتهای سازمانهای موفق به شمارمی رود. پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه مهارتهای ارتباطی مدیران با سلامت سازمان در سازمان ورزشوجوانانبخش شرق استان مازندران انجام شده . این مطالعه مقطعی در سال 1393 بر روی 70 نفر از مدیرانوکارکنان سازمان ورزش وجوانان بخش شرق استان مازندران انجام شده . در این پژوهش متغیر مهارتارتباطی شامل چهار مؤلفه مهارت کلامی، شنیداری، نوشتاری و بازخورد ، به عنوان متغیر مستقل و نیزسلامت سازمان که مسأله اصلی پژوهش در نظر گرفته شده، به عنوان متغیر وابسته بوده است . اطلاعات بااستفاده از پرسشنامه های استاندارد مهارتهای ارتباطی و سلامت سازمان هوی (OHI) به شیوه لیکرت جمعآوری شدند. داده ها با آزمون های آماری همبستگی پیرسون تحلیل شدند . یافته های مطالعه حاضر حاکی از وجود رابطه مستقیم و معنادار (p<0/05). بین مهارت کلامی مدیر باسلامت 0/939 مهارت شنیداری با سلامت سازمانی 0/885 مهارت بازخورد وسلامت سازمانی 0/905 مهارت نوشتاری وسلامت سازمانی 0/761 بوده است . با توجه به رابطه مستقیم مهارتهای ارتباطی مدیران و سلامت سازمان به نظر می رسد که درصورت بهبود مهارتهای ارتباطی مدیران، سلامت سازمان نیز بهبود می یابد و بالعکس . به این ترتیب اتخاذتصمیماتی که به هر یک از این دو متغیر تأثیر مثبت بگذارد باعث بهبود مهارتهای ارتباطی مدیران و سلامتسازمان و دستیابی به سازمانی سالم خواهد بود.

Keywords:

مهارت ارتباطی , سلامت سازمانی , اداره ورزش وجوانان بخش شرقی استان مازندران