مهران سراج - دانشجوی کارشناسی ارشد ساخت و تولید دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری
مجید الیاسی - استادیار، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
مرتضی حسین زاده - استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت الله آملی، آمل

در این پژوهش با هدف کاهش هزینهی تولید، بهبود توزیع ضخامت و افزایش کیفیت سطح قطعه تولیدی، بهینه سازی ابعاد به ضخامت 1 میلیمتر مورد بررسی قرار اولیه ورق جهت تولید یک قطعه صنعتی دو پلهای با ورق کم کربن و ناهمسانگرد 14،St گرفت. جهت شکلدهی قطعه مذکور از فرآیند کشش عمیق و برای بهینهسازی ابعاد اولیه ورق از روش حساسیت استفاده شده است. جهت تحلیل فرآیند، ابتدا شرایط واقعی در نرمافزار اجزای محدود آباکوس مدل شد و سپس، با طراحی و ساخت قالب و تولید قطعه در ابعاد واقعی، نتایج بدست آمده از شبیه سازی با نمونههای شکلدهی در آزمایشگاه مورد مقایسه و اعتباردهی قرار گرفتند. نتایج به دست آمده نشان داد که ابعاد اولیه ورق در چهار مرحله بهینه گشته و توزیع ضخامت قطعه تولید شده در این حالت نسبت به حالت بهینه نشده هموارتر به دست آمده است.

کشش عمیق، ناهمسانگرد، بهینه سازی ابعاد اولیه ورق، روش حساسیت، شبیه سازی