محمدمهدی خبیری - استادیار گروه مهندسی عمران، دانشگاه یزد
امین خویش دارستانی - دانشجوی کارشناسی ارشد راه وترابری، دانشگاه یزد
مجتبی مرادی - دانشجوی کارشناسی ارشد راه وترابری، دانشگاه یزد

با توجه به پیشرفت روزافزون تکنولوژی و علوم، روش های نگهداری زمستانی راه ها روزبه روز در حال تغییر و بهبود است، که از آن جمله می توان به روش های نوین کنترل برف و یخبندان و همچنین کاربرد مواد و محصولات شیمیایی جدید در زمینهء یخ زدایی و یاپیشگیری از وقوع یخبندان اشاره نمود. از اهداف این مقاله می توان به اثرات دوره های ذوب و یخبندان بر روی دو نوع روسازی آسفالتی و بتن غلتکی ، به وقوع پیوستن انواع خرابی ها و همچنین مقایسه تاثیرات زیست محیطی هر یک از این دو نوع روسازی اشاره کرد. در این مقاله به صورت مروری آسیب ذوب و یخبندان به روسازی های آسفالتی در ۲ فاز بررسی شده، فاز اول آسیبهای ناشی از انبساط آب است، که منجر به کاهش مقاومت کشش غیرمستقیم می شود و فاز دوم آسیبهایی است که در سطح تماس آسفالت و دانه ها و یا شکست مخلوط آسفالتی است، که افزایش فوق العاده در کاهش وزن را سبب می شاود .همچناین باه بررسای اجرای هر کدام از روش های مذکور از نظر زیست محیطی پرداخته می شود. اگرچه مقاومت روسازی های بتن غلتکی به طور وسیعیموردمطالعه قرارگرفته است، اما مقاومت در برابر ذوب و یخبندان به عنوان عامل تعیین کننده مطرح میشود . در این مقاله ی مروری این نتیجه حاص شد،که دوام نمونه های روسازی های بتن غلتکی در برابر یخ و ذوب شدن، با کاهش نسبت آب به سیمان و افزایش خمیر سیمان )ناشی از سیمان بیشتر( بهبود می یابد یا به عبارتی با افازایش دانسایته، دوام در برابار ذوب و یخبنادان بهباود می یابد و از طرفی دیگر استفاده از روسازی های بتن غلتکی از نظر زیست محیطی سهم کمتری از الودگی را نسبت به روسازی هایبتن اسفالتی به خود اختصاص می دهد.

بتن غلتکی، مخلوط آسفالتی، دوره ذوب یخبندان، دوام مصالح، سطح تماس سنگ دانه، محلولیخ زدا