ندا اسکندری - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران.
زهراسادات سعیده زرآبادی - استادیار دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران.

حوادث طبیعی بخشی از طبیعت محیط زیست انسان ها و از مهم ترین دغدغه ها و نگرانی های زندگی بشر است که علی رغم پبشرفت های گوناگون در بسیاری از زمینه ها همچنان به قوت خود باقی مانده اندو جوامع بشری را پیوسته با بحران های گوناگون مواجه می کنند. از آنجایی که کشور ما به دلایل گوناگون یکی از کشورهای بلاخیز طبیعی جهان به شمار می رود. لذا مدیریت صحیح حوادث و بحرانها نقش بسزایی در کاهش تلفات و مرگ و میر خواهد داشت. بحران ها معمولاً حوادثی هستند که به طور طبیعی یا توسط بشر به طور ناگهانی و به صورت فزاینده رخ داده و سختی و مشقتی را به جامعه انسانی تحمیل کند که جهت رفع آن نیاز به اقدامات اضطراری و فوق العاده باشد. لذا مدیریت بحران در بر گیرنده یکسری عملیات و اقدامات پیوسته و پویا است که به طور کلی شامل برنامه ریزی، سازماندهی، تشکیلات، رهبری و کنترل می باشد که هدف اصلی آن دستیابی به راه حل معقول جهت رفع شرایط غیر عادی است، به گونه ای که بهترین کارایی را با توجه به منابع موجود ارائه دهد. مدیریت بحران از چهار فاز اصلی تشکیل می شود: فازهای پیشگیری و کاهش اثرات بحران، فاز آمادگی و آموزش، فاز پاسخ و اقدام موثر و فاز بازیابی و ریکاوری. از آنجایی که بحران ها به صورت بخشی جدایی ناپذیر و طبیعی حیات جوامع امروزی و سازمان ها درآمده اند و همیشه قربانیان انسانی و خسارات مادی و معنوی بر جا گذاشته و باعث صدمه یا مرگ افراد و همچنین آسیب به زیرساخت های حیاتی می شوند، سازمان های مسئول از جمله سازمان های امدادی، شهرداری ها و غیره در سراسر کشور باید خود را برای این گونه حوادث آماده سازند و به شکل گیریمدیریت بحران در جهت سوق دادن کلیه امور به روالی قابل کنترل توجه زیادی داشته باشند تا وضعیت بحرانی در اسرع وقت به شرایط قبل از بحران قابل برگشت باشد. باید توجه داشت که برنامه ریزی وسازماندهی بهینه منابع در حیطه مدیریت بحران در سطوح مختلفکمک زیادی به پیشگیری از خسارات حاصله خواهد نمود.

بحران، مدیریت، فوریت، بازیابی حوادث