صادق غفاری فارسانی - گروه زبان های خارجی، مدرس دانشگاه، کارشناسی ارشد، آموزش زبان انگلیسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه پیام نور، مرکزفارسان، فارسان، ایران
زینب جعفری - کارشناسی ارشد، روان شناسی بالینی دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد، یزد، ایران.
مهدی پوربافرانی - گروه زبان های خارجی، دانشکده علوم انسانی، مدرس دانشگاه، کارشناسی ارشد، آموزش زبان انگلیسی، دانشگاه جامع علمی کاربردی مرکز نایین، نایین، ای
علی غفاری فارسانی - کارشناسی ارشد، روانشناسی تربیتی، مرکز مشاوره دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد، شهرکرد، ایران

کشف کردن لذت بخش ترین رخ داد خلقت است. انسانی که دائم درپی کشف و شهود است درجا نمی زند. او در تلاطم رسیدن و رهیافت همواره به )شدن( و )کمال( می اندیشد. کشف حادثه زنده ای است که گستره اندیشه را وسعت می بخشد وانسان را وامی دارد تا درفرااندیشی ها و دیده ورزی های خود پیوند شبکه های معنایی را دریابد. این راه موانع و زنجیره هایی است که ذهن را ازفعالیت خلاق باز می دارند، و این موانع عبارتند از عادت ها، سکون و ناکارآمدی، ترس از مورد استهزاء قرارگرفتن، سنتی فکر کردن، نقد و انتقاد زودرس. آموزش اکتشافی به یک روش یا فن آموزشی خاص گفته نمیشود بلکه اقدامات زیادی وجود دارد که معلم می تواند به کمک آنها یادگیرندگان را به هدف های یادگیری اکتشافی رهنمون باشد. تدریس اکتشافی به شیوه ای گفته می شود که دانش آموز براساس راهنمایی معلم، مفهومیا مسأله ای را به طور انفرادی مطالعه، بررسی و مشاهده می کند و مورد آزمایش قرار می دهد. سپس از اطلاعات حاصل نتیجه گیری می کند تا به استنباط کلی برسد. مشاهده روی دادی است که دانش آموز را جذب می کند و این جذب سبب ترغیب به پرسش می شود و معلم هم دانش آموزان را جهت پیدا کردن پاسخ به جست وجو تشویق می کند که به این روند جست و جوگری )کاوش( و یا )اکتشاف( می گویند. یادگیری اکتشافی برخلاف استفهامی و حل مسئله، کاملا اتفاقی و تصادفی است. چرا که در محیط آنها را آزمون کرده و معانی جدید از داده ها ساخته می شوند.

یادگیری اکتشافی، پیشرفت تحصیلی، دانش آموزان