امین نصیری - دانشجوی کارشناسی ارشد

نقش آموزش و پرورش بعنوان یک نقش مهم و اصلی در رشد و توسعه جامعه تاثیرگذار بوده است . بنیان توسعه پایدار، همبستگی اجتماعی پیشرفت اقتصادی و تعالی انسانیت به تعالیم آموزش و پرورش وابسگه است .جان دیویی و کیل پتریک از جمله صاحب نظرانی است که سعی نمودند تا روشی مناسب جهت تعلیم و تربیت فراگیران درجهت تحول در آموزش وپرورش ارائه نمایند. جان دیویی فلسفه را با تمام ماجراهای زندگی آدمتی همراه میدانست. کلمهی تغییر و دگرگونی یکی از کلیدهای فلسفهی دیویی است، او در نظریات خود تنها هدف تعلیم و تربیت را رشد یا بازسازی تجربه میداند، به گونهای که هدایت و کنگرل تجربههای بعدی را فراهم نماید. آموزش و پرورش به ،بعنوان یک فرایند هدفی ورای رشد ندارد. ویلیام کیل پاتریک، یکی از شاگردان و همکاران دیویی اصرار داشت که دغدغه فوق العاده هر فرد باید آن باشد که همه مردم بیشترین وبهترین امکان زندگی را داشته باشند. ویلیام کیل پتریک روش پروژه را ابداع کرد. وی کتاب محوری را مردود دانست تا دراین روش دانش اموزان کارهای خود را در قالب فعالیتها و پروژه هایی انگخاب، طراحی و اجرا کنند که زمینه ساز تلاشهایی هدفمند باشند. پراگماتیست ها و به ویژه دیویی با انتقاد شدید از برنامههای درسی موضوع محور به دلیل آنکه موجبات انتزاعی شدن آموزش را فراهم کرده، از برنامههای درسی که برگرفته از علایق، نیازها و تجربیات فراگیران باشد، حمایت مینمودند. در این مقاله به بررسی تحول آموزش و پرورش از دیدگاه جان دیویی و ویلیام کیل پتریک پرداخته شده است

آموزش و پرورش، ویلیام کیل پگریک و جان دیویی ، تحول، پیشرفت گرایی