حسین کارسازی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه تبریز
حامد فرداینی سفلی - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه تبریز
محمد نصیری - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه تبریز

اختلال اضطراب فراگیر ) GAD ( به عنوان اختلال اضطرابی پایه شناخته می شود. این اختلال شروعی زودرس و دوره ای مزمن داشته و نسبت به تغییر مقاوم است. هدف از مطالعه حاضر ارائه یک مدل ساختاری فرضی برای سبب شناسی این اختلال است. دراین مدل، حساسیت اضطرابی، دشواری در تنظیم هیجان و نگرانی نقش عمده را ایفا می کنند. 042 نفر از دانشجویان دانشگاه تبریز به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شده و سپس به این پرسش نامه ها پاسخ دادند : مقیاس حساسیت اضطرابی، مقیاس دشواری در تنظیم هیجان، پرسشنامه نگرانی ایالت پنسیلوانیا و نسخه چهارم پرسش نامه اختلال اضطراب فراگیر. برای تحلیلداده ها از روش تحلیل عاملی تاییدی و روش مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد که حساسیت اضطرابی به واسطه دشواری در تنظیم هیجان و نگرانی اثرات معنی داری بر روی اختلال اضطراب فراگیر دارد. همچنین حساسیت اضطرابی اثر مستقیم معنی داری بر روی نگرانی و GAD دارد. براساس این یافته ها حساسیت اضطرابی، دشواری در تنظیم هیجان و نگرانی را می توان عوامل خطر مهمی برای بروز و ماندگاری GAD به شمار آورد.

حساسیت اضطرابی، دشواری در تنظیم هیجان، نگرانی، اختلال اضطراب فراگیر