احمد بیات - نویسنده مسئول: دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی کودک و نوجوان، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز
قاسم بیات - دانشجوی کارشناسی ارشد فقه و حقوق اسلامی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال
سمیه قربانی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
پروین کریم زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان

امروزه مردم بیش از پیش به معنویت و مسائل معنوی گرایش دارند. هدف این پژوهش پیشبینی سلامت عمومی و شادکامی مددجویان معلول با توجه به جهتگیری مذهبی درونی و بیرونی آنان بود. 222 نفر از مددجویان معلول )جسمی- حرکتی و روانی( به روش نمونهگیریدر دسترس انتخاب شدند و مقیاس جهتگیری مذهبی آلپورت، پرسشنامهی سلامت عمومی ) GHQ ( و پرسشنامهی شادکامی آکسفورد ( OHQ ( را تکمیل کردند. برای تجزیه و تحلیل دادهها علاوه بر آمار توصیفی، تحلیل واریانس یکراهه، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه مورد استفاده گرفت. یافتهها نشان داد که جهتگیری مذهبی درونی پیشبینی کنندهی سلامت عمومی و شادکامیمددجویان معلول است، اما جهتگیری مذهبی بیرونی پیشبینی کنندهی سلامت عمومی و شادکامی نبود. همچنین بین سلامت عمومی و شادکامی همبستگی مثبت و معناداری مشاهده شد ) 52 P(. پس جهتگیری مذهبی درونی پیشبینی کنندهی سلامت عمومی و شادکامی بوده و در نتیجه باورها و اعتقادات درونی افراد نقش اساسی را در سلامت عمومی و شادکامی آنان دارد

سلامت عمومی، شادکامی، مددجویان معلول، جهتگیری مذهبی