اثر دستورالعملهای کانون توجه درونی و بیرونی در افراد با سبکهای شناختی مستقل از زمینه و وابسته به زمینه بر یادگیری مهارت پرتاب دارت

آموزش، فرایند پیچیدهای است که هرگونه سادهنگری در مورد آن، میتواند منجر به هدر رفتن نیروها و امکانات شده و تلاشها را باشکست مواجه سازد.استقلال/وابستگی به زمینه یکی از ابعاد سبکهای شناختی و ازمهمترین تفاوتهای فردی به شمار میرود که برفرایندهای شناختی و در نتیجه چگونگی پردازش اطلاعات اثر میگذارد.تحقیقات در زمینه روانشناسی ورزشی بیانگر این است که یادگیرندگان در مراحل اولیه یادگیری مهارت حرکتی بشدت درگیر فرایندهای شناختی هستند بنابراین در امر آموزش باید به رجحان شناختی افراد توجه شود.هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر دستورالعمل های آموزشی کانون توجهی بیرونی و درونی در افراد با سبکهای شناختی مستقل از زمینه و وابسته به زمینه بر یادگیری مهارت پرتاب دارت بود.دراین راستا آزمون گروهی تصاویر پنهان شدهGEFTدر بین 111 دانشجوی دختر سالم راست دست دانشگاه ارومیه در دامنه سنی24-26 سال که تجربهای در مهارت پرتاب دارت نداشتند، توزیع شد.براساس نمرات بدست آمده ازاین آزمون، 24 نفر به صورت تصادفی در 2 گروه 11 نفری)مستقل از زمینه با دستورالعمل کانون توجه درونی،وابسته به زمینه با دستورالعمل کانون توجه درونی،مستقل از زمینه با دستورالعمل کانون توجه بیرونی و وابسته به زمینه بادستورالعمل کانون توجه بیرونی(، قرار گرفتند.شرکتکنندگان تکلیف پرتاب دارت را به مدت سه جلسه و هر جلسه پنج دسته کوشش 2 تایی، با دستورالعمل کانون توجهی مربوط به گروه خود تمرین کردند

Keywords:

سبک شناختی مستقل از زمینه , سبک شناختی وابسته به زمینه , تمرکز , توجه , یادگیری