اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی بر کیفیت زندگی زنان سالمند

امروزه با توجه به افزایش شاخص طول عمر و امید به زندگی، مسئله مهمی تحت عنوان چگونگی گذران عمر و به عبارتی کیفیت زندگی مطرح شده است که پرداختن به این موضوع، ذهن صاحبنظران در امور سالمندی را به خود جلب کرده است.پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی بر کیفیت زندگی سالمندان انجام شده است. طرح پژوهش حاضر از نوع پیشآزمون - پسآزمون با گروه آزمایش و گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه سالمندان زن ساکن در سرای سالمندان شهر بیرجند در سال 1142 بود. با روش نمونهگیری در دسترس تعداد 14 نفر به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. فقط گروه آزمایش به مدت 4 جلسه تحت آموزش مهارتهای زندگی به شیوه گروهی قرار گرفتند. ابزار پژوهش، پرسشنامه کیفیت زندگیSF-36 بود که شرکتکنندگان در مرحله پیشآزمون و پس آزمون به آن پاسخ دادند. دادهها با استفاده از روشهای آماری توصیفی و تحلیل کواریانس در سطح معناداری0/05 تجزیه و تحلیل گردید. نتایج حاصل نشان داد که میان گروه آزمایش و کنترل از لحاظ متغیر کیفیت زندگی تفاوت معنیداری وجود داردP<0/001 به این صورت که میزان کیفیت زندگی در گروه آزمایش در پسآزمون به طور معناداری بیش از گروه کنترل بود. بنابراین به نظر میرسد آموزش مهارتهای زندگی که از ترکیب روانشناسی مثبتنگر با رویکرد شناخت – رفتاری شکل گرفته، میتواند کیفیت زندگی زنان سالمند را افزایش دهد.

Keywords:

مهارت های زندگی , کیفیت زندگی , سالمند , زنان