اثربخشی خنده درمانی بر افزایش امید به زندگی زنان سالمند

هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان اثربخشی خنده درمانی بر افزایش امید به زندگی در زنان سالمند بود. پژوهش حاضر ازنوع شبهآزمایشی بود که در آن تعداد 12 نفر از بین کلیه سالمندان زن ساکن در خانههای سالمندان شهر شیراز در سال1141 به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. از این بین تعداد 19 نفر در گروه آزمایش و 19 نفر به صورت تصادفی در گروه گواه قرار گرفتند. تنها گروه آزمایش طی 18 جلسه یکساعته در جلسات خنده درمانی شرکت کردند و گروه گواه هیچ مداخلهای دریافت نکرد. ابزار پژوهش پرسشنامه امید به زندگی میلر بود که در پیشآزمون و پسآزمون بر روی تمام اعضاویرایش 14 در سطح spss انجام گردید. در انتها دادهها با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیره به وسیله نرمافزار آماری معناداری 18 / تجزیه و تحلیل شدند. نتایج ضریب بتا در یافتههای پژوهش نشان داد که خنده درمانی موجب افزایش امید به زندگی در سالمندان شده است که میزان آن 0/73 بود. بنابراین به نظر میرسد با افزایش خنده و شادی، میتوان میزان امید به زندگی و در کل، سلامت روان را در زنان سالمند افزایش داد.

Keywords:

خنده درمانی , امید به زندگی , سالمندان , زنان