پرویز فرشاسعید - دانشجوی دوره دکتری حقوق بین الملل دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان اصفهان
سیما عیسی زایی - دانشجوی دوره کارشناسی ارشد حقوق عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان

سیستم امنیت دسته جمعی نظامی است که پس از تاسیس جامعه ملل بوجود آمدو با تاسیس سازمان ملل متحد گسترش یافت. در این نظام کاربرد نیروی نظامی به عنوان ابزاری سیاسی منع می شود و تجاوز هر کشوری به کشور دیگر ، به وسیله اجرایدسته جمعی مجازات های اقتصادی و نظامی از سوی تمام کشورهای دیگر پاسخ داده می شود .بر اساس منشور سازمان ملل متحد اصل بر ممنوعیت جنگ است و کاربرد زور در روابط بین الملل ممنوع می باشد و بر این قاعده آمره کلی ، تنها دو استثنا وارد شده است یکی بر اساس امنیت دسته جمعی مبتنی بر مواد 93 تا 24 منشور که از طریق صدور قطعنامه های لازم الاجراو کاربرد جمعی زور توسط ملل متحد صورت می پذیرد و دیگری حق ذاتی دفاع مشروع مبتنی بر ماده 15 که در پاسخ به یک تهاجم مسلحانه توسط کشور قربانی صورت می پذیرد.متاسفانه کشورهایی مانند ایالات متحده آمریکا و اسرائیل با تفسیر موسع ماده 15 دفاع مشروع پیشدستانه و دفاع مشروع پیشگیرانه را مطرح نموده اند که اگر به صورت عرفی درآید آینده ای بسخطرناک را برای صلح و امنیت بین المللی نوید خواهد داد. همچنین ظهور پدیده های نوینی مانند انواع بیماریهای خطرناک ، سلاح های کشتار جمعی ،جنگ های داخلی، تروریسم و گرمای جهانی باعث گردیده است تا صلح و امنیت بین المللی به خطر بیفتد و ضرورت بازنگری در منشور سازمان ملل متحد مطرح گردد

امنیت دسته جمعی،کاربرد زور، تهاجم مسلحانه ، دفاع مشروع پیشدستانه، دفاع مشروع پیشگیرانه،