مهدی رستمی - کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی دانشگاه شهید ستاری
شهرام رستمی - کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی بانک ملت

تصمیمگیری راهبردی، با توجه به دنیای پر از تغییر و پیچیده امروزی، امری حیاتی و ضروری محسوب میشود. مدیران اغلب برای تصمیمگیری استراتژیک از روشهای گوناگونی استفاده میکنند. مهمترین این روشها، استفاده از رویکرد عقلائی و یابکارگیری رفتارهای سیاسی است. منظور از فرایند عقلائی، استفاده از اطلاعات موجود، تصمیمگیری براساس واقعیتها بدون در نظر گرفتن منافع شخصی در تصمیمگیری است. رفتارهای سیاسی در تصمیمگیری نیز به این معناست که تصمیمگیرندگان اولویتها، علائق و منافعشان برایشان مهم وضروری است و این موارد را در تصمیمگیریهایشان دخالت میدهند. بکارگیری هر کداماز این رویکردها، میتواند اثرات مثبت و منفی را برای سازمان به همراه داشته باشد. اگر فرآیند تصمیمگیری استراتژیک، فرایندی عقلائی باشد و یا اینکه با اتخاذ رفتارهای سیاسی انجام شود؛ میتواند بر روی تعهد کارکنان یک سازمان تأثیر بگذارد، بهگونهای که تعهد کارکنان را افزایش یا کاهش دهد. این پژوهش با هدف بررسی رابطه تعهد کارکنان با رویکردهای مورد استفاده درتصمیمگیریهایراهبردی سازمان در بانک ملت انجام گردید. جهت سنجش میزان اعمال رفتارهای سیاسی در تصمیمگیری و یا استفاده از رویکرد عقلائی، از پرسشنامههای دین و شارفمن 1 استفاده گردید. ضمنا تعهد سازمانی و یا وجوه سه گانه تعهد کارکنانبانک ملت استان البرز با پرسشنامه آلن و مییر 2 سنجیده شد. با استفاده از روش نمونهگیری سیستماتیک، تعداد 222 نفر ازکارکنان بانک ملت استان البرز جهت تکمیل پرسشنامهها انتخاب گردیدند. پس از جمعآوری دادهها و انجام آزمونهای آماری مرتبط مشخص گردید که رویکرد عقلائی و رفتارهای سیاسی هر دو با تعهد عاطفی و تعهد هنجاری رابطه مثبت و معناداری دارند. ضمناً با تحلیل دادههای مرتبط مشخص گردید که بین این دو رویکرد )رویکرد عقلائی و سیاسی( با تعهد مستمر هیچگونه رابطهای وجود ندارد.

رویکرد عقلائی، رفتار سیاسی، تعهد سازمانی، تصمیمگیری راهبردی