مرثیه سرایان مشهور اردو و ابتکارات آنها در این نوع ادبی

Publish Year: 1390
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 770

This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

SNCH02_002

تاریخ نمایه سازی: 16 اسفند 1394

Abstract:

به نظربرخی از محققان و نقادان شبه قاره در میان انواع ادبی منظوم اردو، مرثیه یک نوع ادبی به شمار میرود که مستقل از مرثیه عربی و حتی فارسی است. یک بررسی پ ژوهشی میتواند صحت و سقم این ادعا را نشان دهد. آنچه مسلم است این است کهمویه و نوحه بر متوفی در فرهنگ همه ملتها از زمانهای دور وجود داشته، امروزه هم موجود است و تنها فرق در نوع ابراز آن و شدت و ضعف بیان تأثرات قلبی است. درادبیات فارسی و اردو مرثیه شهدای کربلا به دلیل وجهه دینی شکلی خاص به خود گرفته است. مرثیه سرایان اردو زبان، بهویژه شاعران پرآوازهای چون میرانیس و میرزا دبیرو غیره، چنان آن را پیشرفت دادند که اکثر محققان و منتقدان سراسر شبه قاره بدون تمایز دین و مذهب به اهمیت ادبی مرثیههای آنها اذعان دارند. آنان اجزایی را به مرثیه افزودند که علاوه بر حزن انگیز بودن، به دلیل خاصیت های دراماتیک ونمایشنامهای، خواننده و شنونده را به خود جلب میکند. ایجاد عناوین جدید واجزای گوناگون مانند چهره ، سراپا ، آمد ، جنگ و غیره در قالب ترکیببند مسدس، گونهای ادبی را به وجود آورد که فقط شاعران بلند مرتبه می توانستند در این عرصه عرض اندام کنند و خود به خود در دوره درخشش مرثیه اردو در شهر لکنئو نوحه سرایان کم سواد و شاعران کم تجربه کنار رفتند و با حضور شاعران بلند مرتبه اهمیت ادبی مرثیه اردو بسیار افزایش یافت

Authors

علی بیات

استادیار دانشکده زبانها و ادبیات خارجی، دانشگاه تهران، ایران