بازیافت، راهبردی طلایی در مدیریت پسماند

جهان امروز با افزایش فزاینده حجم ضایعات و مواد زائد مواجه است. افزایش پیوستگی ضایعات اعم از زائدات جامد و فاضلاب ها به ویژه در شهرها تهدیدی علیه سلامت انسان و محیط زیست به شمار می رود. همه ساله بر اثر بیماری های ناشی از دفع نامناسب این ضایعات در حدود 5/2 میلیون نفر از انسان ها جان خود را از دست می دهند. اهمیت دفع بهداشتی زباله ها زمانی روشن خواهد شد که خطرات ناشی از آنها به خوبی شناخته شوند. هیچ یک از راه های حفاظت از سلامت انسان و سایر موجودات در بحران کنونی محیط زیست، بازیافت مواد می باشد. بازیافت روشی تکمیلی برای دستیابی به حداکثر بهره وری است که از به هدر رفتن منابع سودمند و سرمایه های ملی جلوگیری می کند. لذا هدف مطالعه حاضر بررسی و شناخت مزایای فزاینده بازیافت، وضعیت بازیافت در کشورمان ایران و مقایسه این روش با دیگر راهبردهای دفع زباله ها همچون دفن و سوزاندن می باشد. در این پژوهش برای گردآوری اطلاعات و داده ها از روش کتابخانه ای و اسناد استفاده شده است و برای تحلیل و استنتاج نهایی تمامی داده های گردآوری شده (مقالات، پایان نامه ها، کتاب، منابع اینترنتی و ...) مرتبط با موضوع تحقیق، شناسایی و مورد بررسی و تحلیل محتوایی قرار گرفته اند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد هر چند هر کدام از روش های دفع ضایعات دارای محاسنی هستند و ما راهکار اساسی برای حل این معضل، بازیافت می باشد. گسترش فرهنگ بازیافت در جامعه باعث کاهش حجم زباله ها، بهره برداری کمتر از منابع و در نتیجه حفاظت از محیط زیست می شود.

Keywords:

بازیافت , زباله , منابع , آلودگی محیط زیست