کریم نصیریان ثمرین - دانشجوی دکترای مدیریت آموزشی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی اردبیل، ایران
توران سلیمانی - استادیار گروه علوم تربیتی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی اردبیل، ایران

نظام آموزش و پرورش ایران به طور اعم و نظام برنامه ریزی درسی به طور اخص به شیوه تصمیم گیری متمرکز اداره می شود. از رو این برنامه درسی به صورت کاملاً از پیش تعریف شده و به شکل کتاب درسی، امکان هرگونه دخل و تصرف از طرف معلم، دانش آموز و مدرسه را سلب می کند. برنامه درسی ، بدون توجه به نیازهای فردی دانش آموزان، شرایط و امکانات بومی و منطقه ای تدوین و طراحی می شود،این نوع برنامه ریزی درسی به علت طراحی برای گروه های نامتجانس از دانش آموزان کارآیی و اثربخشی لازم برا ندارد. گرچه اغلب صاحب نظران و دست اندرکاران نظام آموزش و پرورش، برنامه ریزی درسی مدرسه محور را یکی از راه های اساسی رفع مشکلات کنونی نظام - آموزشی کشور می دانند، در عمل ،خط و مشی برنامه ریزی درسی مدرسه محور موفق نبوده است، بیشتر در حد برگزاری همایش ها، صدور بخشنامه ها، اجرای طرح های مقطعی و کوتاه مدت باقی مانده است. این مقاله، به بررسی نقش کلیدی و ویژگی های برنامه ریزی درسی مدرسه محور می پردازد، سپس دلایل پذیرش خط و مشی برنامه ریزی درسی مدرسه محور، مشکلات و موانع اجرایی آن مورد بررسی قرار می دهد و پیشنهادات کاربردی جهت بهره برداری دست اندرکاران نظام آموزش و پرورش ارائه می گردد.

برنامه درسی، برنامه ریزی درسی، برنامه ریزی درسی مدرسه محور، تمرکززدایی