جواد شیرکرمی - دانشجوی دکترای تخصصی فلسفه تعلیم و تربیت

امروزه ، جوامعی به پیشرفت، ترقی و تعالی دست یافته اند که توانسته اند نیروی انسانی خود را از لحاظ کمی و کیفی ارتقا دهند و استعدادهای نهفته و بالقوه آنها را به ظهور رسانده اند. پژوهش حاضر با هدف مطالعه وضعیت توسعه ی انسانی در ایران و جهان با استناد به آمارهای سازمان های جهانی صورت گرفته است. طی دهه های آخر قرن بیستم، درصد بیسوادی در آسیا و خصوصاً در آفریقا بسیار بیشتر از اروپا، اقیانوسیه و حتی آمریکای لاتین بوده است. میزان مشارکت سیاسی زنان در کشورهای در حال توسعه قابل توجه است، اما درزمینه مشارکت زنان در مدیریت مالی و فنی، کشورهای پیشرفته پیشتازند. طبق آمارهای دهه اخیر، ایران در مورد شاخصهای ایمد به زندگی و میانگین سالهای حضور در مدرسه به مرز کشورهای توسعه یافته نزدیک تر شده است، اما در مورد نشانگر تولید ناخالص داخلی و نرخ بیکاری با کشورهای مذکور فاصله دارد.

نیروی انسانی، توسعه، نشانگر توسعه، جایگاه کشورها