محمدامین بزی - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم تربیتی ، دانشگاه علامه طباطبایی تهران ، ایران

سال های اولیه ی زندگی انسان ، مهمترین دوره ی زندگی اوست . در این دوران است که پایه و بنیان رشد عاطفی ، فیزیکی ، شناختی و زبانی گذاشته می شود. این دوره با ارزش ترین دوران زندگی هر فرد است که اگر به درستی مورد توجه و پرورش (تربیت) قرار گیرد ، اثرات با ارزشی را در طول زندگی فرد برجای خواهد گذاشت . رشد عاطفی ، فیزیکی ، شناختی و زبانی در دوران اولیه ی زندگی بسیار سریع است . این دوران با ارزش ترین زمان برای آغاز آموزش زبان خارجی به کودکان است (کرین،2005). در فرآیند جهانی شدن ، دانستن زبان خارجی برای زندگی بسیار ضروری است . بنابراین آموزش زبان خارجی به کودکان ، ظرفیت بالقوه ای برای آنها فراهم می آورد تا زبان خارجی را یاد بگیرند (آبلو کونته سی،2009). در تحقیق حاضر ، با استفاده از روش کیفی و به صورت توصیفی و با استفاده از مصاحبه های ساختار یافته به بررسی و طبقه بندی نظرات متخصصان تربیتی ، کارشناسان آموزشی و معلمان پیش دبستانی درباره ی ضرورت ، سن مناسب برای آغاز و روش های تدریس مناسب برای آموزش زبان خارجی در دوره ی پیش دبستانی پرداختیم . تجزیه و تحلیل مصاحبه های ساختار یافته نشان داد که اکثر شرکت کندگان در تحقیق بر ضرورت آموزش زبان خارجی در دوره ی پیش دبستانی اتفاق نظر داشته و بیشتر شرکت کنندگان بر سن 6-5 سالگی به عنوان سن مناسب برای آغاز آموزش تأکید داشتند . استفاده از بازی ، تصویر و لوحه ، آهنگ و سرود و فنآوری های رایانه ای بصورت ترکیبی و در کنار هم نیز ، به عنوان بهترین روش تدریس معرفی شد .

پیش دبستانی ، آموزش زبان خارجی ، متخصصان تربیتی