بررسی رابطه خودپنداره با سازگاری زناشویی در دبیران زن دبیرستانهای شهرستان آمل

این پژوهش به منظور بررسی رابطه خود پنداره با سازگاری زناشویی در دبیران زن دبیرستانهای شهرستان آمل در سال 93-92 صورت گرفته است.هدف از این مطالعه بررسی رابطه خودپنداره با سازگاری زناشویی در دبیران بوده است. با توجه به اهمیت «خود پنداره» درشکل گیری شخصیت و نگرش فرد و تأثیر آن در سازگاری زناشویی پژوهشگر در نظر دارد به این سؤال پاسخ دهد که بینخودپنداره با سازگاری زناشویی در دبیران زن شهرستان آمل چه رابطهای جود دارد. فرضیههای اصلی پژوهش:1) بین خودپنداره با سازگاری زناشویی همبستگی وجود دارد. 2) وضعیتهای فردی (سن، طول مدت ازدواج، تعداد فرزندان، شغل همسر) بر سازگاری زناشویی تأثیر دارد. 3) آیا بین خودپنداره و یزان توافق زن و شوهر همبستگی وجود دارد.جامعه آماری این پژوهش دبیران زن و متأهل دبیرستانهای شهرستان آمل می باشد و از پرسشنامه خودپنداره کارل راجرز و پرسشنامه سازگاری زناشویی لاک- والاس استفاده شد. داده های پژوهش به کمک روشهای آمار توصیفی و همبستگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و به منظور محاسبه همبستگی از فرمول همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد که بین خودپنداره با سازگاری زناشویی همبستگی وجود ندارد و این فرضیه در سطح معناداری 0.05 رد شد و همچنین نتایج نشان داد که وضعیتهای فردی (سن، طول مدت ازدواج و ...) شغل همسر پرسازگاری زناشویی تأثیری ندارد اما تعداد فرزندان بر سازگاری زناشویی تأثیر دارد و همچنین نتایج نشان داد که بین خودپنداره و میزان توافق زن و شوهر در (امور مالی خانواده، تفریحات، ابراز محبت، دوستان، روابط جنسیف رعایت عرف، فلسفه زندگی و رابطه با خویشاوندان) همبستگی وجود ندارد.

Keywords:

خودپنداره , سازگاری , سازگاری زناشویی