پریسا زارع - دانشجوی دکتری دانشگاه شیراز
جعفر جهانی - دانشیار دانشگاه شیراز
راضیه شیرین حصار - دانشجوی دکتری دانشگاه شیراز

مدیریت دانش و چگونگی اعمال آن در سیستم آموزشی به ویژه در عصر تحولات سریع علمی یک ضرورت است زیرا در این فرآیند، انتظاربر این است که در کمترین زمان ممکن، یادگیری در سیستم آموزشی در جریان اجرای برنامه درسی به بالاترین حد ممکن به لحاظ کمیو کیفی برسد و بهره گیری از دانش سودمند و مفید فراگیر شود. برای اینکه این امر مهم اتفاق افتد نیاز به یک سری زیرساخت های اصلیدر حوزه برنامه درسی است. به عبارت دیگر بایستی فرایند مدیریت دانش در طراحی و اجرای برنامه درسی لحاظ گردد و جزیی از فرهنگبرنامه درسی قلمداد گردد. برنامه درسی خود به عنوان یک علم در حوزه تخصصی خود نیاز به مدیریت مدبرانه و ماهرانه در عرصه اجرادارد. از آنجا که اجرای برنامه درسی نیز یک فرایند پیچیده و بسیار حساس به شرایط و موقعیت مکانی و زمانی است لذا بدون مدیریتهنرمندانه نه تنها به اهداف اصلی مندرج در سند مکتوب نخواهد رسید که از آن دور خواهد شد. بنابراین با اعمال مدیریت دانش درجریان اجرای برنامه درسی علاوه بر رسیدن به اهداف اصلی برنامه درسی سعی بر این است تا به خلق، انتشار دانش و کاربردی کردندانش در جریان اجرای برنامه درسی هم پرداخته شود. این فرایند باید به صورت مداوم از مراحل استخراج دانش، اشتراک دانش، استفادهدوباره از تجربیات، استفاده از دانش در کل فرایند اجرای برنامه نهادینه گردد. نکته اساسی که در این خصوص وجود دارد عبارت است ازفرهنگ سازی برای مدیریت دانش در برنامه درسی و سپس حمایت بخش مدیریتی سازمان از این فرایند می باشد. چرا که تا فرهنگمدیریت دانش در طراحی برنامه مستقر نگردد و بخش مدیریت سازمان به اهمیت و ضرورت آن پی نبرند و از آن حمایت ننمایند فرایندمدیریت دانش در جریان اجرای برنامه درسی به صورت یک امر جدی و لازم دنبال نمی گردد.

مدیریت دانش، برنامه درسی، اجرای برنامه