بررسی حقوق بین الملل محیط زیست از منظر سازمان تجارت جهانی

هرچند بحث پیرامون روابط میان تجارت و محیط زیست از حدود هشت دهه ی قبل آغاز گردیده، امانزدیک به سه دهه است که این بحث تبدیل به چالشی جدی میان متخصصان هر دو حوزه شده است. دراین بین نظرات و تئوریهای متعددی پیرامون روابط میان این دو حوزه از حقوق بین الملل بیان شدهاست و از آنجایی که سازمان تجارت جهانی مؤثرترین و اصلی ترین تنظیم کنندهی روابط تجاری درسطح بین المللی است، مقررات و نحوهی عملکرد این سازمان از نگاه منتقد طرفداران محیط زیست پنهاننمانده است. در حالی که «WTO» فاقد یک موافقت نامه ی اختصاصی در رابطه با محیط زیست است، امااکثر موافقت نامه های تحت پوشش این سازمان دارای ضوابط زیست محیطی هستند که طبق آن ضوابط،کشورهای عضو می توانند اقداماتی در رابطه با حفاظت از محیط زیست انجام دهند. در کنار این ضوابطمی توان به عملکرد زیست محیطی برخی از ارکان و نیز مقررات نهادین WTO نیز اشاره داشت . این مقاله به دنبال نشان دادن جایگاه کنونی محیط زیست در «WTO» و جایگاهی است که باید به اینمقوله ی مهم اختصاص داده شود، هدف آن راهکاری که بیانگر جایگاه شایسته ی محیط زیست درWTO باشد، روشی که WTO با پیروی از آن بتواند به بهترین شکل ممکن، میان تجارت و محیطزیست آشتی و سازش برقرار نماید و به تبع آن پاسخگویی و مسئولیت بیشتر این سازمان را نسبت بهمسائل زیست محیطی سبب گردد.

Keywords:

حقوق بین الملل , سازمان تجارت جهانی , محیط زیست , توسعه پایدار