تأثیر ارزشیابی توصیفی بر کاهش اختلالات رفتاری ، کیفیت زندگی و خلاقیت دانش آموزان

این پژوهش با هدف تبیین تأثیر ارزشیابی توصیفی بر کاهش اختلالات رفتاری دانش آموزان ابتدایی انجام شد. جامعه آماری اینپژوهش شامل کلیه دانش آموزان ابتدایی بود که با روش خوشه ای تصادفی تعداد 300 نفر دختر و 300 نفر پسر از آنها به عنوان گروه نمونهانتخاب شدند. این نوع پژوهش به صورت علی و مقایسه ای یا پس رویدادی انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه کیفیتزندگی در مدرسه، آزمون تفکر خلاق ، چک لیست ،آزمون جو کلاسی بود. نتایج تحقیق نشان داد بین کلاسهای مجری طرح ارزشیابی توصیفیو سنتی از لحاظ جنبه های مختلف ویژگی های عاطفی دانش آموزان یا کیفیت زندگی در مدرسه ، جوکلاسی، اختلالات رفتاری، خلاقیت،شکل های مختلف آموزش تفاوت معنادار وجود دارد (p<0.05). این مطالعه نشان داد طرح ارزشابی توصیفی از برخی جهات بر ارزشیابیسنتی برتری دارد.

Keywords:

کیفیت زندگی در مدرسه , , اختلالات رفتاری , خلاقیت , ارزشیابی توصیفی , ارزشیابی سنتی