یاسین سرافراز - دانشجوی دکتری هوافضا،دانشکده مهندسی هوافضا،دانشگاه صنعتی مالک اشتر،پردیس تهران
سیدفریبرز ثقفی - دانشیار ذانشکده مهندسی هوافضا،دانشگاه صنعتی شریف،تهران
فرید شاهمیری - استادیار دانشکده مهندسی هوافضا،دانشگاه صنعتی مالک اشتر،پردیس تهران

در این مقاله ملاحظاتی است که باعث می شود مقدار پسا مربوط به ساختار یک بدنه جدید با استفاده از مقیدسازی طراحی اجزای بالگرد کاهش یابد آنالیز می گردد. آنچه در این مقاله آورده شده است،راهنمایی برای کاهش مقدار پسای بالگرد از طریق اصلاح اجزای بدنه شامل بخش دماغه ،اتاقک،بخش عقبی بدنه،هاب ،نگه دارنده های موتور، ارابه های فرود و برآمدگی های دیگر می پردازد. این تحلیل براساس داده های تجربی تونل باد موجود در مراجع و تحلیل های عددی مربوط به تعدادی از بالگرد های تک روتور و دو روتور پشت سر هم به دست آمده است. با استفاده از اصول اشاره شده در این مرور می توان ژسای بالگرد را بیش از 40 درصد در فرآیند طراحی مفهومی کاهش و در نتیجه ارتقا عملکرد بالگرد را بدست آورد.

طراحی بالگرد،پسای،هاب بهینه،اصلاح بدنه