صادق نظارت - کارشناس حفاظت الکترونیک،خوزستان ،امیدیه،اداره حراست شرکت نفت،واحد حفاظت الکترونیک

حسگرهای بی سیم را می توان بر روی بدن سربازان قرار داد و یا برای وسایل نقلیه نصب کرد به طوری که بتوان یک شبکه توزیع شده به منظور تعیین موقعیت منبع آتش تیرانداز به وجود آورد. در این تحقیق، یک فرآیند مکان یابی موقعیت دومرحله ای برای تشخیص تیرانداز پیشنهاد می شود. ابتدا، تفاضل زمان رسیدن (TDOA)برای سیگنال های آکوستیک دریافت شده توسط حسگرها با استفاده روش همبستگی متقاطع عمومیت یافته (GCC)تخمین زده می شود. سپس مقادیر TDOAتخمین زده شده به وسیله روش ماکزیمم احتمال-درون یابی کروی ترکیبی (SI/ML)برای تخمین زدن موقعیت تیرانداز استفاده می شود. یک مدل شبیه سازی در نرم افزار متلب جهت بررسی و تحلیل عملکرد روش تخمین SI/MLترکیبیتوسعه داده شده است. نتایج شبیه سازی نشان می دهد که دقت تخمین را می توان به وسیله افزایش دادن تعداد حسگرها و همچنین افزایش فضای بین حسگرها بالا برد. محدودیت فضای بین حسگر کوچک بر روی حسگرهای قابل پوشیدن نیز وجود دارد و این مسئله دقت تخمین را کاهش می دهد، اما پیکربندی وسیله نقلیه فضایی بین حسگر بزرگ تری را فراهم می کند چنین امر می تواند دقت تخمین را بهبود دهد. توپولوژی حس کنی است می بایست در کل سه بعدی به خوبی نمایش داده شود تا بتوان دقت تخمین مطلوب را به دست آورد.

تشخیص تیرانداز، مکان یابی موقعیت، همبستگی متقاطع