محمدرضا کاجی اصفهانی - دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی مکانیک،دانشگاه تهران
محمدرضا فراهانی - استادیار،مهندسی مکانیک ، دانشگاه تهران
فیاض نصوحی - دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی مکانیک،دانشگاه تهران

یکی از مهم ترین مسائل در ساخت کامپوزیت ها توانایی اتصال و مونتاژ آنها است. از روش های استحکام بخشی اتصالات کامپوزیت ها می توان به استفاده از المان های تقویتی در محل اتصال کامپوزیت ها اشاره نمود. استفاده از المان های تقویتی در اتصالات چسبی سبب یکنواختی توزیع تنش و در نتیجه بهبود استحکام و چقرمگی اقتصاد می شود. در این مقاله پارامترهای تعداد سیم، جنس سیم به عنوان پارامترهای تأثیرگذار بر استحکام بخشی شناسایی شد. اثر پارامترهای مذکور در نرم افزار المان محدود آباکوس شبیه سازی و صحت آن با نتایج تجربی بررسی شد. نتایج تجربی حاصل نشان استفاده از سیم به عنوان المان تقویتی می تواند تا 90/32% سبب بهبود استحکام شود. همچنین نتایج شبیه سازی نشان داد که سالانه 20 سیم میزان تنش پیل متوسط در طول اتصال 35/95% و حداکثر تنش پیل به میزان 35/75% نسبت به حالت بدون المان تقویتی کاهش یافته است. همچنین افزایش تعداد سیم،استفاده از سیم با مدول یانگ بالاتر ،می تواند استحکام اتصال را افزایش دهد.

اتصال چسبی، المان تقویتی، سیم،کامپوزیت