زینب بنی شیخ الاسلامی - مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس

سازمان ها برای بهبود جایگاه رقابتی خود، مجبور هستند برای نگهداشت دانش موجود و یادگیری دانش های نوین مدیریت دانش را به کار گیرند. تلاش سازمان در زمینه مدیریت دانش به دو بخش قابل تفکیک است: نخست، سازمان باید آن چنان توانمندی دست یابد تا بتواند دانش نوین را بیاموزد که این بخش را یادگیری سازمانی گویند. دوم، سازمان باید بتواند در برخی از موقعیت ها، دانش سازمانی خود را آگاهانه کنار بگذارد و دانش جدیدی را جایگزین نماید که این بخش نیز فراموشی سازمانی نامیده می شود. کسب و کار کنونی با توجه به فزونی اطلاعات و داده های پیش رو، گوناگونی و تنوع بسیار زیاد مشتریان، رقابت منفی بازار و ....نیازمند برخورداری از مدیریتی است که بتواند در عصر متلاطم و پیچیده حاضر، دانش مورد نیاز سازمان را فراهم آورد و این حاکی از آنست که گاهی به یادگیری و گاهی به فراموشی نیازمند خواهد شد. لذا در این مقاله سعی بر آن شده است تا با مفاهیم فراموشی سازمانی و مدیریت کسب و کار آشنا شده و ابعاد مختلف این دو مقوله مورد بررسی قرار گیرد.

فراموشی سازمانی، مدیریت کسب و کار، یادگیری سازمانی، مدیریت دانش